Terug naar Nieuws

Trappers Spotlight

HET WEEKEND VAN MAX

Om Max Hermens kan, zeker na afgelopen weekend, niemand meer heen. De center van Tilburg Trappers gaf tegen Herner Miners (3-6) en Frankfurt Löwen (5-1) zijn visitekaartje af en daar is hij blij mee. 

Hermens imponeerde met vijf doelpunten, twee assists, snelheid, veel acties en ragfijne passjes. Dat leverde hem positieve kritieken op. De Trappers-aanvaller hecht echter meer waarde aan het collectief. We kijken terug én vooruit met de man van het weekend.

Zondag zag jouw biografie ‘The Art of Max’ het levenslicht. Ben je tevreden over de lancering van het boek en hoe zijn de reacties?

‘Arthur en ik kijken terug op een zeer geslaagde introductie van het boek. Naast de mensen die hun bestelling kwamen ophalen, verliep ook de losse verkoop uitstekend. Hopelijk zet deze trend door. Bij de merchandise stand liggen elke thuiswedstrijd een aantal exemplaren.  We kregen veel complimenten over de kwaliteit en de uitstraling van het boek. Het leukst van de boekpresentatie vond ik de mogelijkheid om na zo’n lange tijd weer eens met supporters te kunnen praten over ijshockey. Zij hebben ons gemist, maar wij hen zeer zeker ook. ’

Vorige ijshockeyjaargang had je geen enkel punt in de eerste acht competitiewedstrijden. Nu begin je het jaar met zeven punten in twee duels. Wat is het geheim?

‘Het klinkt wellicht vreemd maar de coronacrisis was best een leerzame periode. Door alle maatregelen waren we minder op de club en meer thuis. Die tijd heb ik vooral gebruikt om goed na te denken. Wat ging er goed? Wat ging er minder? Hoe had ik bepaalde situaties anders aan kunnen pakken? Daarbij spaar ik mezelf niet. Aan het begin van het seizoen was ik vooral met mijn eigen prestaties bezig. Na de jaarwisseling ging het een stuk beter.

Maar om op jouw vraag terug te komen…een echt geheim is er niet. In de aanloop naar vorig seizoen zat ik niet lekker in mijn vel waardoor mijn voorbereiding in het water viel. Ik had last van angstaanvallen en dat veroorzaakte ongezonde spierspanning en druk op mijn borst. Ik maakte mezelf ziek zogezegd. Met hulp van een sportpsycholoog, onze fysio’s Ward en Tom en onze teamdokter behoort het probleem inmiddels tot het verleden. Het was een vervelende periode, maar ik er ook weer van geleerd.

Deze zomer heb ik mezelf ten doel gesteld de beste speler te zijn. Om dat te bereiken moet je ook als de beste trainen. Buiten twee weken vakantie heb ik geen dag training overgeslagen. Ik voel me top fit! Ik kon niet wachten om te beginnen. Zeker niet toen Dave (Livingston) ook nog eens onze coach werd. Zijn stijl sluit naadloos aan bij de aanpak die ik kende vanuit mijn jaren in Zweden. Mijn goede prestaties tegen Herne en Frankfurt zijn dan ook het logische gevolg van de inspanningen die ik de laatste maanden heb geleverd.’

Na zes succesvolle seizoenen vertrok deze zomer Bo Subr richting Frankfurt. De nieuwe technische man in Tilburg is Dave Livingston. Wat is er veranderd met de komst van de 58-jarige Amerikaan?

‘Vooropgesteld: Bo was een goede coach en ik heb veel van hem geleerd. Maar vorig seizoen was een grote teleurstelling. Natuurlijk was het een apart seizoen en speelden blessures, corona en geen publiek bij de wedstrijden ons parten, maar daar hadden andere ploegen ook mee te maken. We hebben niet het niveau gehaald dat in ons team zat. Trappers moet elk jaar meedoen om de prijzen en dat hebben we niet gedaan. Maar dat hebben we nu echt afgesloten.

De entree van Dave voelt als een nieuwe start. Een nieuw jaar met een nieuwe trainer. Iedereen heeft er weer zin in. Vreemde ogen dwingen. De sfeer in de kleedkamer is onwijs positief. Iedereen begint weer op nul. Niemand is zeker van zijn plaats, echt niemand. Hij is hard, maar eerlijk. In zijn eerste week heeft Dave ook direct jongens afgestraft die in zijn ogen onvoldoende hun best deden. Daarmee was voor iedereen duidelijk dat hij hier is met maar één doel, namelijk winnen. En zo hoort het ook!’

Zowel Herne als Frankfurt werd dit weekend door jullie aan de zegekar gebonden. Ploegen die respectievelijk als vier- en twee oefenduels in de benen hadden. Verbaasde het je dat jullie zo goed voor de dag kwamen?

‘Verbaast is niet het juiste woord. Met de nieuwe energie, hiërarchie en de kwaliteitsimpuls met de komst van Brett (Bulmer), belooft het in veel opzichten een ander seizoen te worden dan het vorige. Vrijdag hadden we in de openingsperiode last van zware benen, maar nadien gooiden we de schroom van ons af en waren we zeker niet minder dan Herne.

Zondag tegen Frankfurt, een DEL2 ploeg die de ambitie heeft om deze ijshockeyjaargang te willen promoveren, vond ik ons na de 2-0 van Gio zelfs de bovenliggende partij. Ik heb echt genoten van jongens als Wouter (Sars) en Delaney (Hessels). Naast dat ze belangrijk waren met hun goals lieten ze ook zien dat ze mee kunnen spelen op dit niveau. Als team is dat zó belangrijk! Je hebt iedereen nodig om succesvol te zijn.’

Komend weekend wachten Krefelder EV (vrijdag thuis, aanvang 20.00 uur) en Moskitos Essen (zondag uit, aanvang 18.30 uur). Twee teams die je ook in de competitie tegen gaat komen. Wat verwacht je van dit tweeluik?

‘Beide duels zie ik met vertrouwen tegemoet. We hebben afgelopen weekend ons visitekaartje afgegeven. Toch is er nog genoeg ruimte voor verbetering. De trainingen en oefencampagne zijn bij uitstek geschikt om vaste patronen erin te slijpen. Het tempo waarmee we nu trainen zal ons gaandeweg het seizoen enorme winst opleveren. In Zweden heb ik dat aan den lijve ondervonden.

Toen Krefeld toetrad tot de Oberliga hadden we het vaak lastig tegen ze. Ze waren jong, bleven maar schaatsen en legden een hoge intensiteit aan de dag. Daar moesten we aan wennen omdat geen enkele andere ploeg zo speelde. Nu we ze beter kennen en dezelfde energie in de wedstrijd stoppen, kennen we amper problemen tegen ze.

Essen is voor mij een onbeschreven blad. Vorig jaar hebben we ze niet gezien omdat ze in de Regionalliga speelden. (Aaron) McLeod is een prima import, maar wordt ook al een dagje ouder. Verder moeten we op onze hoede zijn voor Mitch (Bruijsten). Spelers die meer dan 40 goals per seizoen maken, mag je niet uit het oog verliezen. Hij is een echte winnaar. Iemand die nooit gas terugneemt. Ook niet in oefenwedstrijden.’