LEVI IS BACK
LEVI HOUKES TERUG BIJ TRAPPERS
Levi Houkes keert terug bij Tilburg Trappers. De oud-speler wordt de assistent van Dennis ten Bokkel bij het Eerste Divisie team van het ijshockeybolwerk. ‘Tilburg is de ideale plek voor mijn eerste schreden op het coaching pad.’
Het jaar 2021 is voor Houkes er eentje van uitersten. Van het winnen van de Frans Henrichs Bokaal (meest waardevolle Nederlandse speler) tot de afgewezen licentieaanvraag voor deelname aan de BeNe League met Nijmegen Wolves. Hoewel de (juridische) strijd nog altijd loopt, hield Levi het op woensdag 21 juli voor gezien en stopte per direct met zijn sport.
SPIJT?
En staat hij ook nog altijd achter zijn beslissing om een punt achter zijn ijshockeycarrière te zetten? ‘Jazeker! Wie a zegt, moet ook b zeggen. In de zomer van 2017 zei ik Tilburg vaarwel omdat Oberliga ijshockey spelen niet meer te combineren viel met mijn gezin en groeiend eigen schildersbedrijf. Daarom koos ik ook bewust voor spelen in Nijmegen. Ik had graag nog een aantal jaar op het hoogste niveau in Nederland eraan vastgeplakt, maar helaas liep het anders.’
DUIDELIJKE ROLVERDELING
Tijdens een vakantie in het Spaanse Marbella besprak Levi met zijn vrouw Liana en vader Charles zijn toekomst. ‘Ik ben niet de persoon die vijf dagen in de week thuis op de bank gaat zitten. Daarnaast wil ik graag betrokken blijven bij het ijshockey dus is coachen een logische vervolgstap. Omdat ik ook na mijn vertrek een goed contact met René (de Hondt) heb gehouden, heb ik hem gevraagd of hij vindt dat dit bij mij past? Nog geen uur later belde hij me dat Tilburg nog een partner voor Dennis (ten Bokkel) zocht. Of ik hier interesse in had?’
Voordat hij zijn ja-woord gaf, sprak hij uitgebreid met Ten Bokkel. ‘Dat was een positief gesprek. We denken veelal hetzelfde over het spelletje. De rolverdeling is ook helder: hij is hoofdcoach en ik zijn assistent. Hij heeft al de nodige ervaring en voor mij wordt dit de eerste trainersklus.’
BEVOORRECHT
Dat Houkes uitgerekend bij Trappers zijn eerste schreden op het coaching pad zet, is voor hem extra bijzonder. ‘Met Nijmegen Wolves wilden we ons spiegelen aan Tilburg Trappers. Simpelweg omdat het met afstand de beste organisatie in het Nederlandse ijshockey is. Dat heb ik zelf ervaren toen ik er speelde. Hoe bevoorrecht ben ik dan om juist hier aan de zijde van Dennis het coachen te mogen leren.’
De uitdaging met jonge talentvolle jongens aan de slag te gaan en ze klaar te stomen voor de stap naar het Oberliga team spreekt de voormalig nummer 11 van Trappers enorm aan. ‘Ik heb hier een fantastische tijd gehad en ken nog veel mensen binnen de club. Vooral het debuutjaar in de Oberliga was onvergetelijk. Alles zat in dat seizoen: vriendschap, broederschap, blind vertrouwen in elkaar, werken naar een doel, verdriet, tegenslag en uiteindelijk de hoofdprijs pakken. Zonder twijfel de hechtste spelersgroep waar ik deel van heb uitgemaakt. Ik heb er onwijs veel zin in dit over te brengen op de jonge talenten.’
SPELEN?
Wat als het bloed kruipt waar het niet gaan kan? Zien we Houkes dan toch weer in het geelblauwe Trappers-shirt? ‘Haha…Dat is door René ook aan mij gevraagd. Zeg nooit nooit, maar alleen in geval van schorsingen of blessures. Ik heb mijn keuze gemaakt om als coach aan de slag te gaan. Bij het Eerste Divisie team staat talentontwikkeling centraal. Die wil ik niet dwarsbomen door ijstijd op te eisen.’
