Trappers spotlight
Raymond van der Schuit heeft publiek onwijs gemist
De kop is eraf in de Oberliga Nord en de eerste overtuigende driepunter van het seizoen 2021-2022 zit in de spreekwoordelijke tas. De manschappen van coach Dave Livingston trakteerden een goed gevuld IJssportcentrum zondagmiddag op een 9-4 zege.
Raymond van der Schuit beleefde veel genoegen aan de seizoensstart tegen Rostock Piranhas. De 26-jarige geboren Rotterdammer tekende voor een goal (8-3) en de assist op de openingstreffer van Mickey Bastings, was +1, had drie schoten op doel en stond zestien shifts (elf minuten en 52 seconden) op het ijs.
De nieuwe competitie beginnen met een klinkende overwinning is altijd lekker. Hoe kijk je terug op de wedstrijd?
‘We pakken drie punten, maar het was niet groots. Het was rommelig. We leverden veel strijd, maar wisselden (hele) goede fases met mindere af. De eerste periode was goed, maar in het middenstuk zakten we ver terug. Ondanks die moeilijke tweede periode bleven we in het slotstuk de dingen doen die we moesten doen. Het geloof in een goede afloop zijn we nooit verloren. Dat leverde uiteindelijk een dik verdiende zege op.’
Voor het eerst sinds 1 maart 2020 was er weer publiek welkom bij een competitiewedstrijd in IJssportcentrum Stappegoor. Hoe zeer heb je hier naar uitgekeken?
‘Enorm. Lege tribunes wennen nooit. IJshockeyen zonder publiek is verschrikkelijk. De sfeer in een stadion geeft extra energie. Zowel thuis als ze me opzwepen of als we uit spelen en het publiek vijandig is. In beide gevallen geeft het mij een boost.’
Je vormde vandaag met Mickey Bastings en Jonne de Bonth een lijn. Hoe beviel dit?
‘Vanwege defensieve problemen stond vorige week Bartek (Bison) bij me in de lijn, maar nu speelde ik wederom met Mickey en Jonne. Het gaat steeds beter. We werken alle drie hard en belonen onszelf vanavond met 3 goals en 6 punten. Hopelijk kunnen we vrijdag (tegen Herforder EV, aanvang 20.00 uur) op dezelfde voet verder gaan.’
De oefencampagne verliep geweldig. Zeven wedstrijden gespeeld, zes gewonnen en slechts één nederlaag (4-7 tegen Kassel Huskies (DEL2)). Hoe heb je de voorbereidingsperiode beleefd?
‘Dave (Livingston) is een heel ander persoon dan Bo (Subr). Hij is straight to the point en houdt van duidelijkheid. Wanneer hij niet tevreden is, krijg je het te horen. Maar voer je je job goed uit dan ontvang je ook de complimenten. Aan het begin moest ik echt even wennen. Aan alles eigenlijk. We trainen onwijs hard. In elke training en wedstrijd stoppen we 110 procent energie. We hebben één doel voor ogen en dat is de Oberliga titel terughalen naar Tilburg. Daar moet alles voor wijken.’
Afgelopen jaar speelde je met rugnummer 23. Nu prijkt 55 achterop je shirt. Waarom geswitcht en wat is het verhaal achter 55?
‘Ik heb altijd met 13 gespeeld, net zoals mijn oom, Jan-Jaap Natte (oud-speler van Tilburg Trappers). Hier speelt Jordy Verkiel al een aantal jaar met dat nummer. Bij mijn komst naar Tilburg (januari 2020) wilde ik eigenlijk 55 omdat dat het geboortejaar van mijn moeder is. In 2015 toen ik in Amerika speelde, kampte ze met ernstige gezondheidsproblemen. Helaas was destijds 55 niet voorradig. Vanwege het feit dat ik bij Oranje met 10 in actie kom en mijn eigenlijke nummer dus 13 is, werd het daarom 23. Verschillende jongens, waaronder ik, wilden dit jaar een ander nummer. Hoewel het nu een stuk beter met mijn moeder gaat, ben ik, als blijk van bewondering en om haar een steuntje in de rug te geven, toch geswitcht naar 55.’
