MICKEY BASTINGS ZET PUNT ACHTER IJSHOCKEYCARRIÈRE

Tilburg Trappers coach Doug Mason moet op zoek naar een nieuwe captain. Mickey Bastings hangt zijn schaatsen aan de wilgen.

Als zevenjarige stapte hij voor het eerst het ijs van de Pellikaanhal op. ‘Mijn schaatstechniek was absoluut voor verbetering vatbaar, maar mijn keuze was snel gemaakt: ik wilde ijshockeyer worden.’ Na 177 goals en 557 punten in 637 duels krijgt zijn maatschappelijke carrière en privéleven voorrang op het spel met de gekromde stick en zwart rubberen schijf.

‘Het is een enorm moeilijke beslissing geweest waarbij ik zeker niet over één nacht ijs ben gegaan’, vertelde een van de meest gezichtsbepalende Trappers-spelers van de afgelopen twaalf jaar. ‘Met verschillende mensen die belangrijk voor me zijn, heb ik erover gesproken. Tijdens die gesprekken kreeg ik steeds meer het gevoel dat het een goed moment zou zijn om er een punt achter te zetten. Bovendien is het thuis ook druk met het gezin en krijg ik op het werk bij DESTIL kansen die ik niet kan laten lopen. Al met al is het gewoon mooi geweest.’

THEO VAN GERWEN

Voor de hand lag het niet dat de ranke jongen uit de Reeshof de ijzers zou onderbinden. Zijn vader, een geboren Tilburger, ijshockeyde op recreatief niveau bij The Wheelers, waar Mickey wel eens ging kijken. Maar bovenal vormde de Bastings een echte voetbalfamilie. ‘Qua bouw en type ben ik niet echt het prototype ijshockeyer. Verder was Iedereen met een bal in de weer, van mijn opa, oom, vader tot aan mijn broertje. Ik speelde vooral omdat ik het leuk vond terwijl mijn vader het zelfs tot Willem II geschopt heeft.’

Algemeen directeur van IJshockey Nederland, Theo van Gerwen, loopt als een rode draad door de loopbaan van de boomlange center. ‘Zonder anderen te kort te doen, kun je zeggen dat Theo me heeft gevormd tot de ijshockeyer die ik nu ben. Toen ik begon met ijshockey was hij gedurende drie jaar mijn coach en hij liet me in het seizoen 2010-2011 debuteren in het eerste. Verder kreeg ik rugnummer 14 van hem toebedeeld. Voor mij enorm bijzonder omdat Theo daar ook altijd mee speelde.’

CAPTAIN

Twintig jaar na zijn eerste schreden op het bevroren water werd hij captain van het vlaggenschip van Trappers. Geheel verrassend was de keuze voor Bastings niet. Onder Bo Subr was ‘Lange’, zoals zijn bijnaam in de kleedkamer luidde, al twee seizoenen assistent-captain.

Na het verlossende telefoontje van zijn coach dacht Mickey als eerste aan zijn in april 2011 overleden moeder Ineke. ‘Ze leerde me alles: hoe ik met mensen moest omgaan, dat ik respect moest hebben voor iedereen en op de momenten dat ik haar het hardst nodig had, was ze er voor me. Ik weet zeker dat ze enorm trots op me zou zijn als ze dit had mogen meemaken.’

‘HELE TOFFE VENT’

Twee landstitels, drie Oberliga Meisterschaften, vier nationale bekers, de Brabant Cup en drie Ron Bertelingschalen prijken er op het palmares van de Tilburgse aanvoerder. Helaas komt er geen nieuw zilverwerk meer bij. Hij realiseert zich dat hij het ijshockey gaat missen. ‘Je weet eigenlijk niet beter dan dat ijshockeyen een belangrijk deel van je leven is. Dat zal straks zeker wennen zijn. Ik heb altijd met plezier gespeeld, het altijd goed naar mijn zin gehad en veel mooie dingen meegemaakt. Ja, ik ga veel missen.” Maar, zegt hij met een glimlach: ‘Sommige dingen ga ik ook zeker niet missen. Die lange busreizen bijvoorbeeld.’

Technisch manager René de Hondt betreurt het vertrek van Mickey, die hij in drie woorden omschrijft als een ‘hele toffe vent’. ‘We respecteren zijn besluit. Iemand met zo’n enorme staat van dienst voor de club moet het moment om te stoppen zelf kunnen bepalen.’ Wie komend seizoen de ‘C’ op de borst zal dragen, weet De Hondt (nog) niet. ‘We hebben wel een aantal jongens die het kunnen, maar daar gaan Doug (Mason) en ik de komende dagen maar eens rustig over nadenken.’

Mickey Bastings zal nog altijd verbonden blijven met de club en zich als ambassadeur inzetten voor mooie Tilburg Trappers projecten.