TRAPPERS ZOEKT HOUVAST NA VIERDE PARTIJ OP RIJ ZONDER WINST

Tilburg Trappers gaat door een moeilijke fase. Na nederlagen tegen Füchse Duisburg en Herford Ice Dragons zakte de regerend Oberliga Nord Meister naar de zevende plek op de ranglijst. Blessures, slordigheden en wisselvalligheid blijven de ploeg parten spelen.

De laatste keer dat Tilburg zo’n reeks kende, was in januari 2017. Destijds ging het achtereenvolgens onderuit tegen Leipzig (5-2), Halle (6-4), Essen (1-5) en Wedemark Scorpions (2-1), voordat op 29 januari van dat jaar eindelijk weer werd gewonnen: 6-3 tegen Duisburg. Trappers begon met vertrouwen aan het weekend, maar eindigde zondagavond om kwart voor negen aangeslagen en met zorgen. Niet alleen om de resultaten, maar ook om de steeds langer wordende lijst met afwezigen.

BLESSUREGOLF

Alsof het sportieve verlies nog niet genoeg was, kreeg Albrecht ook te maken met nieuw blessureleed. Vijftig tellen voor de eerste dweil moest Matt McLeod geblesseerd naar de kant. De pijlsnelle Canadees keerde niet meer terug op het ijs en zal volgens de coach vermoedelijk langere tijd ontbreken.

Drie minuten na de onderbreking beleefde Marvin Timmer een angstig moment. De geboren Bosschenaar stapte ongelukkig op de schaats van de glijdende Sebastian Moberg en vloog hard in de end boards. ‘Ik stond op het ijs, zag het niet goed, maar hoorde het wel,’ vertelde Mike Dalhuisen. ‘Dat is nooit fijn; je wilt een teamgenoot niet op het ijs zien liggen.’ Gelukkig kon Timmer na een korte behandeling in de kleedkamer de wedstrijd ‘gewoon’ uitspelen.

Trappers moest het al doen zonder Delaney Hessels, Justin van de Ven, Donny van Belkom en Reno de Hondt, die om uiteenlopende redenen niet inzetbaar waren. Door de uitval van McLeod en tijdelijke absentie van Timmer schoven de verdedigers Noah Muller en Mike Dalhuisen noodgedwongen een linie naar voren. ‘Het is lang geleden dat ik als winger heb gespeeld,’ zei Trappers nummer 89 na afloop. ‘Maar ik doe alles om het team te helpen. Het ging niet onaardig, alleen konden we de overwinning niet pakken.’

ZWAKKE START

De bezoekers begonnen zwak in de imos Eishalle ‘Im kleinen Felde’. Nog voor halfweg keek men tegen een 3-0 achterstand aan, maar men toonde veerkracht. Phil Marinaccio leidde de comeback met belangrijke treffers en een beslissende pass: 3-3. Toch ging het 77 seconden voor het einde van de tweede periode opnieuw mis. Phillip Woltmann profiteerde van het slippertje in de Tilburgse defensie en liet Ruud Leeuwesteijn over de vanghand kansloos.

In de derde periode bracht Dani Bindels de stand weer in evenwicht, maar tijdens een Duits powerplay sloegen de IJsdraken toe. Drie Tilburgse spelers lieten zich meeslepen door Sebastian Moberg. Met een slimme pass bereikte de Fin Ryley Lindgren die David Makutsky moederziel alleen voor Ruud Leeuwesteijn zette: 5-4. Coach Albrecht haalde in de slotfase zijn keeper naar de kant voor een extra veldspeler, maar een minuut voor tijd besliste Lindgren de wedstrijd definitief met een empty-netter.

ZELFDE SCENARIO, ANDERE OPPONENT

Daarmee trok Trappers ongewild de ingezette lijn tegen Duisburg door. Ruim 57 minuten lang had Tilburg alles onder controle. De thuisploeg leidde met 4-2, domineerde het spel en kreeg voldoende kansen om de wedstrijd in het slot te gooien. Maar het (niet) afmaken van die mogelijkheden bleek opnieuw het verschil tussen winst en verlies. Duisburg rook bloed, kwam in korte tijd langszij en sloeg in de verlenging genadeloos toe.

En dus overheerste de teleurstelling in het Tilburgse kamp na dit weekend. ‘Dit is volledig onnodig,’ analyseerde Jordy Verkiel. ‘We hadden het duel onder controle, maar laten het op details liggen. Dat mag ons niet overkomen.’  Danny Albrecht reageerde eveneens aangeslagen: ‘We wisselen goede fases af met hele zwakke. We zijn op zoek naar constantheid en defensieve verantwoordelijkheid.’

DUIDELIJKE BOODSCHAP

Ook Mike Dalhuisen zocht naar woorden om het tweede één-punt-weekend op rij te duiden. ‘Diezelfde simpele fouten moeten zo snel mogelijk ons spel uit. We maken het onszelf veel te moeilijk. Wanneer je vier goals in een uitwedstrijd maakt, moet je als overwinnaar van het ijs stappen.

Tot slot had de ervaren verdediger nog een duidelijke boodschap aan de kritische fans. ‘De roep om het ontslag van onze coach slaat nergens op. Mensen die hierop aandringen mogen van mij thuisblijven. Danny heeft de steun van de voltallige spelersgroep. Hij geeft ons goede aanwijzingen, alleen voeren wij ze niet goed uit. Juist nu hebben we steun van de supporters hard nodig.’

Door Peter van Raak - Foto Romy Mullens